الف- کم شنوائی انتقالی (هدایتی )
- هر مشکلی در گوش میانی یا خارجی که مانعی در برابر صوت باشد، می تواند موجب کم شنوائی انتقالی گردد.
- این نوع کم شنوایی معمولا ملایم تا متوسط بوده و حداکثر60-70 دسی بل افت شنوایی را ایجاد می کند.
- در بیشتر موارد ،کم شنوائی انتقالی موقتی و یا قابل اصلاح می باشد.
- در این نوع کم شنوائی ، درمان داروئی یا جراحی می تواند مفید باشد.
- این کم شنوائی با سمعک نیز اصلاح می شود.
ب- کم شنوائی حسی – عصبی:
- هر گونه مشکلی در گوش داخلی می تواند موجب کم شنوائی حسی عصبی شود.
- این نوع کم شنوائی می تواند ملایم ، متوسط، شدید ، عمیق و یا حتی کامل باشد.
- کم شنوائی حسی عصبی معمولا دائمی است.
- هیچ روش جراحی ، نمی تواتد این نوع کم شنوائی را درمان کند ، بسته به علت افت شنوایی ، درمان داروئی در بعضی موارد می تواند مفید باشد.
- سمعکهای مرسوم ،معمولا در کم شنوائی ملایم تا شدید می تواند سودمند باشد.
- کاشت حلزون شنوائی می تواند راه حل مناسبی برای افرادی با کم شنوائی شدید تا عمیق باشد.
ج- کم شنوائی عصبی :
- در بعضی موارد نادر ،کم شنوائی عصبی در اثر آسیب به عصب شنوائی یا فقدان آن ایجاد می گردد.
- در این نوع کم شنوائی بدلیل عدم توانائی عصب در انتقال اطلاعات به مغز، سمعکهای مرسوم مفید نمی باشند.
- دراین بیماران کاشت حلزون شنوایی مفید نیست . برای کاشت حلزون شنوایی باید عصب شنوائی سالم و قادر به انتقال اطلاعات به مغز باشد (کاشت پروتز در پایه مغز می تواند مفید باشد ولی عمل معمول نیست .