آشنایی با تست تمپانومتری (Tympanometry)

تمپانومتری (Tympanometry) تستی است که در تکمیل اتوسکوپی، برای معاینه و چکاپی است که برای آزمایش وضعیت و همچنین میزان عملکرد گوش میانی و تحرک پرده گوش و استخوانچه های هدایت کننده صوت، صورت می گیرد.

خوشبختانه باید گفت که انجام این آزمایش برای افراد در همه ی رده های سنی بدون درد خواهد بود. در نتیجه نیاز نیست در این زمینه نگرانی خاصی داشته باشید، به طور معمول این نگرانی بیشتر در میان والدینی که کودکان آنها نیاز به انجام این آزمایش را دارند مشاهده می شود در نتیجه لازم است این اطمینان خاطر به والدین این کودکان داده شود که کودک آن ها در حین انجام این تست کوچک ترین دردی را احساس نخواهد کرد. وجود باکتری ها و ویروس ها در گوش میانی سبب عفونت گوش میانی می شود، در کودکان از مهم ترین علائم عفونت گوش می توان به تب، از دست دادن تعادل به هنگام حرکت، از دست دادن اشتها و وجود ترشح در گوش اشاره کرد، از مهم ترین علایم در بزرگسالان می توان به دردهای مداوم در گوش و همچنین ترشح مایعات و کم شنوایی اشاره کرد، یکی از مهم ترین راه های تشخیص عفونت های گوش که سبب کم شنوایی در افراد می شود انجام آزمایش تمپانتومتری می باشد.

موارد زیر از جمله مواردی است که با بهره گیری از تست تمپانومتری می توان به تشخیص هایی در خصوص سلامتی گوش رسید.

1- بررسی فضای گوش میانی،

2- حرکت منظم استخوانچه های گوش میانی،

3- عدم سفت شدگی

4- یا از هم گسیختگی آن ها،

5- تشخیص وجود مایع در گوش میانی (هم در کودکان و هم در بزرگسالان).

6- تشخیص اوتیت ( التهاب و عفونت گوش میانی ).

7- تشخیص ایجاد سوراخ و یا پارگی در پرده گوش (غشای تمپان).

8- و یا عفونت (ترشح چرکی)

9-تشخیص مشکل در شیپور استاش (لوله ای که به قسمت فوقانی گلو و بینی متصل می باشد).

و مواردی از این قبیل می باشد.

 در این تست یک وسیله به اندازه قالب کانال گوش (مدادی شکل) درون کانال گوش فرد قرار می گیرد

که صدایی را همراه با فشار به گوش فرد منتقل می کند و از طریق بازگشت این صدا و فشار ی که این صدا دارد

نتیجه­ ی آزمون را ثبت می کند.

در طی انجام این تست فرد نباید صحبت کند، آب دهان خود را قورت دهد، خمیازه بکشد یا عطسه کند، چیزی بجود و به طور کلی سر او باید کاملاً ثابت باشد تا جواب تست از حرکات او متاثر نشود.

آشنایی با آزمون رفلکس اکوستیک (Acoustic Reflex):

رفلکس آکوستیک به انقباض عضله استاپدیوس یا رکابی اطلاق می گردد که به واسطه ارائه یک صدای بلند به گوش ایجاد می شود.

نتایج رفلکس آکوستیک بخش مهم و اعظمی از تشخیص افتراقی در بیماریهای اثر گذار بر سیستم شنوایی را تشکیل می دهد و باید به عنوان بخشی از هر ارزیابی پایه ای سنجش شنوایی در نظر گرفته شود.
این نتایج می تواند اطلاعاتی درباره نوع (انتقالی ،حسی ،عصبی) و درجه کم شنوایی را برای ما فراهم مشخص می کند و یا آن را تایید می کند.

رفلکس آکوستیک به انقباض عضله رکابی (استاپدیوس) اطلاق می گردد که به واسطه ی ارائه یک صدای بلند به گوش ایجاد می شود.
زمانی که این صدای بلند به هر یک از دو گوش ارائه شود، عضلات رکابی در هر دو طرف دچار انقباض خواهند شد. انقباض عضله رکابی موجب حرکت قسمت قدامی استخوانچه رکابی شده و زنجیره استخوانی را سفت می کند و در نتیجه پرده گوش تغییر محل داده با این تغییر محل حجم کانال گوش تغییر نموده و موجب رسم رفلکس می گردد.